U “Nevidljiva družba”, Muharem Bazdulj nas vodi kroz noć uma u potpuno mraku—bez tačke na kraju, jer priča još nije gotova. Junak, i bez daha i bez daha, premotava svoj život asocijativno: od Sarajeva i Austrije do ljubavi i ratnih senki.
Roman je poput jednog dugog, sočnog daha — metafizička metafora, eksperiment i posle svega, zaista se čita “u dahu”.
